Rozdział 16 - "Miernikiem miłości jest czas poświęcony drugiej osobie"

- Ale ja… - nie dał mi dokończyć

- Wystąp. Będziesz miała to z głowy i powiesz żeby na następny raz nawet Cię o to nie prosili

- Dobrze. Zgodzę się, ale tylko, dlatego że Ty mnie o to prosisz

- No i tak trzymać. Pokaż im, co potrafisz. Papa Kochanie – pożegnał się ze mną

- Papa – rozłączyłam się. Poszłam wziąć prysznic i położyłam się spać.

*** Parę godzin wcześniej w jednym z domów w Berlinie***

- Stary, kto Cię tak urządził? – spytał Mikel wchodzącego do kuchni Jaya. Jego policzek nie wyglądał za ciekawie. Był cały czerwony, miał lekkie zadrapnięcia i był lekko spuchnięty.

- Nasz Jay miał małe spotkanie z Ada – powiedział Izzy

- Małe – i mulat zaczął się śmiać

- Z czego się śmiejesz? – spytał Jay przykładając sobie do policzka lód

- Ja się zastanawiam jak bardzo musiałeś jej zajść za skórę,  urządziła. Przecież ona jest dużo mniejsza od Ciebie. Musiałeś jej bardzo zajść za skórę, że doskoczyła do Ciebie – Mikel

- No tak troszkę jej zaszedł za skórę – Izzy i wyjął wodę z lodówki, a następnie zaczął ją pić.

- A co jej zrobił? – mulat

- Powiedział, że widzi jak jej się układa w związku i ma uważać na jego wczorajsze słowa – streścił w jednym zdaniu Izzy

- A ona się kłóciła z chłopakiem?

- Tak – Jay

- Stary to ja się nie dziwie. Zasłużyłeś sobie na to. Trochę Ci pudru na dzisiejszy koncert nałożą.

- Nie ma to jak pocieszenie ze strony kumpla – rzekł Jay

***

Tydzień minął szybko. A tak się modliłam, żeby się dłużył. Jednak w poniedziałek o godzinie 15 pod naszą szkołą stał samochód chłopaków.

- Ehhh – westchnęłam tylko i wsiadłam do samochodu.

- Jednak weźmiesz udział – powiedział ze zgryźliwością Jay i wrednym uśmieszkiem

- Jay! – Izzy krzyknął na kumpla

- Jak nie chcesz to mogę wysiąść – akurat miałam to szczęście, że usiadłam jako ostatnia i siedziałam przy drzwiach.

- Jedziemy – powiedział i ruszył Jego policzek już się zagoił.

Paula opowiadała nam jak on wyglądał. Miał jeszcze tylko mała zadrapanie. Dojechaliśmy na miejsce. Miejsce gdzie trenowaliśmy do lecenia klipu.

- Ehhh – westchnęłam po raz drugi dzisiejszego dnia i weszłam do środka.

Od razu poszłam do szatni przebrać się w dresy, włosy związałam w kucyka, do ręki wzięłam butelkę wody i poszłam na salę treningową. Tam już był Jay. Postawiłam wodę na parapecie i zaczęłam się rozgrzewać i rozciągać. Skończyłam, gdy wszyscy już byli. Wszedł trener i zaczęliśmy ćwiczyć. Rzeczywiście było kilka nowych kroków. Gdy trener zarządził przerwę ja usiadłam sama na końcu Sali z wodą w ręce. Zamknęłam oczy. Chciałam na chwilę przywrócić twarz Jacka do swojej pamięci. Teraz gdyby nie ten głupi trening pewnie siedziałabym nad książkami i się uczyła, a jakbym tylko skończyła poszłabym do niego albo on by do mnie przyszedł.

- Co jest? – spytał Izzy siadając obok mnie.

Otworzyłam oczy.

- Nic – odpowiedziałam i napiłam się wody

- Sorry za zachowanie Jaya. Nie wiem, co w niego wstąpiło – i spojrzała na bruneta, ja również.

Siedział z resztą i wesoło się śmiał. Nie zauważyłam, żeby którejś z mojej przyjaciółek dogryzał ani nic. A mi cały czas. W moich oczach sama nie wiem, dlaczego pojawiły się łzy. Przecież ja mu nic nie robie. Po prostu stawiam na swoim, kiedy wiem, że mam rację.

- Nie przejmuj się nim – dopowiedział Izzy

- Dobrze – odpowiedziałam szeptem i znowu zamknęłam oczy, aby nikt nie widział łez w nich.

Usłyszałam jak Izzy wstaje i wraca do reszty. Po 15 minutach trener znowu zaczął z nami ćwiczyć. Wszystko musiało iść dobrze. To był mój cel tych treningów. Pokazać, że potrafię więcej niż oni. Zupełna koncentracja na tańcu. O 19 skończyliśmy. Odwieźli nas do domu. Każda z nas szybko się odświeżyła i wzięła z lekcję i naukę. Skończyłyśmy to wszystko o godzinie 23.

- Spać – powiedziałam i rzuciłam się przebrana w piżamę na łóżko. Zasnęłam natychmiast.

- Ada wstawaj – budziła mnie Patrycja

- Daj mi spokój. Ja chce jeszcze spać – mówiłam

- Twoja siostra i brat przyjechali – powiedziała

- Niech spada… - dopiero teraz dotarło do mnie, co ona powiedziała.

Moje rodzeństwo? Moja siostra? Mój kochany braciszek? Wstałam, narzuciłam na siebie szlafrok i wyszłam z pokoju. Udałam się do salonu, bo tam właśnie siedzieli.

Moja siostra tak jak ja miała ciemną karnacje, brązowe oczy i włosy, ale była wyższa ode mnie, co najmniej o 10 centymetrów. Miała 20 lat.

Mój brat miał jaśniejszą karnacje od naszej, czarne włosy i brązowe oczy, był strasznie podobny do naszego taty, a mierzył sobie jakieś 180 centymetrów. Liczył sobie 25 lat. Eve i Bartek (bo tak mieli na imię) przyjechali do mnie, ale nie wiem, po co.

- Co Was do mnie sprowadza? – spytałam bez żadnego wstępu

- A może tak najpierw cześć? – spytała Eve

- Dobra bez przesady. Więc co chcecie? – ponowiłam pytanie

- Chcemy Ci powiedzieć, że od dziś będziemy mieszkać w Berlinie – poinformowała mnie mój brat.

- To musieliście mnie budzić o tak wczesnej porze – spojrzałam na zegarek, który wskazywał godzinę 6

– Ja miałam jeszcze dobra godzinę spania, a Wy mnie jej pozbawiliście – powiedziałam z wyrzutem.

- A Ty nadal lubisz sobie długo pospać – zaśmiała się moja o rok starsza siostra, z która zazwyczaj rywalizowałam o względy facetów.

Oho Jack jest w niebezpieczeństwie.

- Kobieto ja się wczoraj położyłam spać. Dopiero wtedy skończyłam naukę – uświadomiłam moją siostrę

- Trzeba było po szkole się uczyć – powiedziała do mnie

- Po szkole to ja mam treningi z jakimś zespołem do The Dome

- Dobra nie sprzeczajcie się – powiedział Bartek, bo wiedział, w co może się przerodzić moja wymiana zdań z Eve.

Zawsze się kłóciłyśmy. Nie było dnia. Na szczęście tuż po roku szkolnym Eve wraz z Bartkiem wyjechali do Meksyku do rodziny mamy i chyba właśnie z niego wrócili. Na tydzień przed rozpoczęciem studiów mojej siostry.

- Mamy pytanie czy nie chciałabyś z nami mieszkać? – spytał Bartek

- NIE! – powiedziałam od razu bez zastanowienia.

Czy ten człowiek nie wie, czym groziło moje 19 lat pod jednym dachem z Eve. Dziwie się, że nasz dom w Polsce jeszcze stał. Nasz krzyki było słychać w całym domu.

- A szkoda. Miałabyś swój pokój – próbował mnie wziąć pod włos Bartek.

akt to prawda mogłabym spokojnie się uczyć. Kłaść spać, o której bym chciała nie zważając na to, że w pokoju jest jeszcze Patrycja, ale tak było dobrze. Cieszyłam się, że w końcu nie mieszkam z nikim z rodziny i nie chciałabym znowu, z kimkolwiek mieszkać.

- Naprawdę podziękuje – powiedziałam

- Szkoda. My się będziemy zbierać – powiedział i wstał, a za nim Eve.

- Jak coś to zadzwonimy i umówimy się na wspólny obiad – powiedziała siostra.

Ona proponuje nam wspólny obiad. Dobre sobie. Ładny mi żart. Przez 19 lat nie mogłam się z nią dogadać, a tu nagle ona proponuje wspólny obiad. Pożegnałam się z nimi i usiadłam z dziewczynami w salonie.

- A oni to się nawrócili? – spytała zdziwiona Paula

- Nie wiem, ale chcieli żebym z nimi zamieszkała. Ja i Eve pod jednym dachem. Nigdy więcej – powiedziałam a dziewczyny odetchnęły z ulgą.