Rozdział 5 - "W życiu istnieją, bowiem rzeczy, o które warto walczyć do samego końca"

Rano wstałam, o 10 co oznaczało dwie rzeczy: pierwsza, że dziś udało mi się wyspać od dłuższego czasu, druga: miałam dobry humor z tego powód. Zauważyłam, ze Patrycja nadal śpi. Postanowiłam jej nie budzić, bo wiedziałam, czym to grozi – jej złym humorem przez resztę dnia. Wyszłam po cichu z pokoju. W domu panowała straszna cisza. Zajrzałam do salonu, ale tam dziewczyn nie było. Weszłam do kuchni, a tam jak gdyby nigdy nic siedzi sobie jakaś dziewczyna. Była brunetka o brązowych oczach. Stałam jak wryta i nie wiedziałam, co po wiedzieć:

- Eee… Kim jesteś? – wydusiłam w końcu

- Kimberley Famolous, ale mów mi, Kim. Mieszkam tu z Kamilą, a kim Ty jesteś? – odpowiedziała mi

- Ja jestem Ada i tez mieszkam z Kamila

- Aaaa… To Ty. Kamila mi mówiła ze przyjadą do nas jeszcze trzy dziewczyny.

- A mi o Tobie, a raczej nam nic nie mówiła.

- Może zapomniała. A ja byłam na wakacjach z rodzicami. I jakąś godzinę temu wróciłam.

- Aha – powiedziałam i zaczęłam robić sobie śniadanie.

Rozmawiałam sobie, z Kim i pomału ja poznawałam. Okazała się bardzo fajna dziewczyna w moim wieku. Dowiedziałam się również ze będzie chodziła z nami do szkoły, a nawet tej samej klasy.

- Nie ma, co. Piec dziewczyn pod jednym dachem w tym każdą ma inny charakter. Fajna mieszanka wybuchowa – powiedziałam

- Hehe… będzie ciekawie – w tym samym momencie do kuchni weszły pozostałe dziewczyny.

Kamila od razy rzuciła się, Kim na szyje.

- Nareszcie wróciłaś – rzekła 

- No kiedyś trzeba było – odpowiedziała jej brunetka, a następnie zwróciła się do Pauli Pati

– Kimberley jestem, ale mówcie mi, Kim – wyciągnęła rek najpierw do Pauli, która odpowiedziała:

- Paulina jestem, ale wole, aby mówili do mnie Paula lub Mała

Następnie rękę podała Patrycji

- Patrycja, albo Patka, Pati jak Ci wygodniej

Zjadłyśmy śniadanie i poszłyśmy się szykować. Kim miała pokój z Kamila i Paula, ale co się dziwić. W ich pokoju spokojnie mieściły się trzy biurka i duża szafa, a w moim i Pati z ledwością dwa biurka i łóżka i szafa. Gdy zastanawiałyśmy się z Patrycja, w co mamy się ubrać do naszego pokoju wparowała Kamila i powiedziała

- Ubierzcie się wygodnie, bo robimy wypad za miasto – i wyszła.

My tylko spojrzałyśmy na siebie i od razy zaczęłyśmy szukać czegoś odpowiedniego. Ja wybrałam czarna mini i czarny top z cekinami. Pati natomiast dżinsowe krótkie spodenki oraz niebieski top. Naszykowany wyszłyśmy z pokoju i skierowałyśmy się do kuchni gdzie, Kim ubrana w białe rybaczki i zielony top na jedno ramie szykowała prowiant. Gdy skończyła szykować, do kuchni weszły Paula i Kamila ubrane w krótkie spodenki i do tego czarne topy wiązane na szyi.

- Łap! – powiedziała do mnie Kamila i rzuciła mi kluczyki. Spojrzałam na nią zdziwiona, a ona rzekła:

- Prowadzisz, bo jako jedyna masz prawo

- Aha

- To, co gotowe? – spytała Paula

- Tak – odpowiedziałyśmy i zeszłyśmy na dół do samochodu Kamili

- Nie wiem, po co mi tata kupił samochód skoro wie, ze w życiu nie zrobię prawka

- A dlaczego? – spytała Pati

- Bo jak miałam 8 lat to moi rodzice i ja mieliśmy wypadek. Nikomu nic się nie stało, ale od tego momentu boje się jeździć samochodami – wyjaśniła.

Dalej jechałyśmy w ciszy, jedynie, co słychać to radio. Ja zapisałam się na kurs prawa jazdy kilka dni po moich 18 urodzinach. Udało mi się zdać za pierwszym razem. Dzięki tacie, który doszkalał mnie.

- Fajna piosenka – powiedziała Kayla i zrobiła głośniej radio.

Gdy się skończyła prowadzący powiedział:

- Oto pierwszy singiel „In the Club” boysbandu US5 do ich drugiej płyty wychodzącej na początku sierpnia “In Control”

- Nie cierpię boysbandów – stwierdziłam i skręciłam w prawo jak kazała mi Kamila

- Ale przyznasz, ze piosenkę maja świetną – Patrycja

- Tak – zgodziłam się dla świętego spokoju.

Dojechałyśmy na miejsce

- Ale pustkowie – stwierdziła, Kim

- A co Ty się spodziewałaś tłumów jak na otwarciu centrum handlowego? – spytała Pati

- No nie, Az takich – powiedziała Kimberley

Rzeczywiście na łące byłyśmy tylko my.

- Narzekacie ja tam się cieszę – pogłośniłam radio.

Wyjęłyśmy kocie i rozłożyłyśmy się obok wielkiego drzewa

- A tak mogole to Wy wszystkie jesteście wolne? – spytała Kamila

- Wolne jak ptak – odpowiedziałam jej

- To tak jak my – powiedziała Kayla

- Ale może to się nie długo zmieni – stwierdziła Paula, spojrzałyśmy na nią zdziwione a ona zaraz dodała

– W końcu idziemy do nowej szkoły

- No fakt. A myślałam, ze tylko ja myślę o chłopach w nadmiernych ilością – rzekłam ze śmiechem.

- A tu Paulinka. Proszę, proszę cicha woda brzegi rwie – zaśmiała się Pati.

Siedziałyśmy, rozmawiałyśmy i zajadałyśmy pyszności przygotowane, przez Kim. O godzinie 19 zaczęłyśmy się zbierać do domu. W naszym mieszkaniu niestety jest tylko jedna łazienka. Stwierdziłyśmy zgodnie, ze najpierw Pojda się kąpać najmłodsze. Pati była urodzona w grudni wiec to ona zaczęła okupować łazienkę później na szczęście byłam ja. Następnie Kimberley, Kamila, a na końcu Paula trochę się dziewczyna naczekała. O 22 już wszystkie zasiadłyśmy w salonie. Ja wzięłam jakąś książkę i zaczęłam czytać, a dziewczyny oglądały program muzyczny. Akurat leciała powtórka jakiegoś programu, goście wykonywali „In the Club” wiec musiało to być nakręcone nie dawno.

- To jest piosenka tego zespołu – Kamila

- Boysbandu – powiedziałam z niewyraźna mina i ponownie zagłębiłam się w lekturze.

Gdy skończyli śpiewać udzielili krótkiego wywiadu. Miałam już dość ciągłego mówienia dziewczyn, jacy oni piękni. Wiec spojrzałam na telewizor, a było zbliżenie na tego bruneta

- „Wiec on jest w zespole” – pomyślałam i przypomniał mi się nagle sen

- Dziewczyny czy Wy macie taka krotka pamięć? – spytałam

- Nie a czemu pytasz? – odpowiedziała pytaniem na pytanie Patka

- Bo to są Ci sami kolesie co byli w kawiarni – uświadomiłam je

- Rzeczywiście, ale zaraz, zaraz skąd wiesz jak oni wyglądali? – Kamila

- Spojrzałam raz na nich – odpowiedziałam i wróciłam do lektury

- Ale … - zaczęła Paula

- Nie ma żadnego, ale – przerwałam jej

- A ktoś mi wytłumaczy, o co chodzi? – spytała zdezorientowana, Kim.

Dziewczyny wytłumaczyły jej i o 23 poszłyśmy spać.